kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία γειτονιάς (Ζωγράφου) για την υπεράσπιση της ΦΕΠΑ ενάντια στη μπατσοκρατία

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 21/4, 12.30 ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΙΜΙΟΥΠΟΛΗΣ (ΟΥΛΩΦ ΠΑΛΜΕ)

ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ΓΙΑ «ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ» ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΠΕΙΘΑΡΧΗΣΗ, ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΜΠΑΤΣΟΚΡΑΤΙΑ

Ξημερώματα Σαββάτου 16 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε για δεύτερη φορά εισβολή της ΕΛΑΣ στη ΦΕΠΑ. Συνοδευόμενοι από τηλεοπτικές κάμερες που φρόντιζαν να μετατρέψουν την κατασταλτική επιχείρηση σε επικοινωνιακή φιέστα κυνηγιού φαντασμάτων, οι μπάτσοι μπούκαραν σπάζοντας για ακόμη μια φορά κατειλημμένους κοινωνικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς, στεγαστικούς χώρους (ΚαΦΕΠΑ, ΠοΦΕΠΑ, Common Multiple, Εκτοπία και αποθηκάκια στέγης). Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης έγιναν τρεις προσαγωγές που μετατράπηκαν σε συλλήψεις με κατηγορία την διατάραξη οικιακής ειρήνης, κατηγορία που αφορά την επιλογή της κατάληψης. Δια στόματος ΕΛΑΣ και δημοσιογράφων, αφορμή της επιχείρησης αποτέλεσαν εμπρηστικές επιθέσεις των προηγούμενων ημερών στη γύρω περιοχή, σε μια προσπάθεια να συνδέσουν τη φοιτητική εστία και τους κατειλημμένους χώρους εντός της με τα γεγονότα. Η εκτεταμένη -πλέον μόνιμη- παρουσία κάθε είδους μπάτσων (περιπολίες από ΔΕΛΤΑ/ΔΙΑΣ/ΖΗΤΑ/ΟΠΚΕ, ασφαλίτες, αστυνομικό drone) το τελευταίο διάστημα γύρω από την εστία είχε προοικονομίσει την επιχείρηση. Έντεκα μέρες μετά ήρθαμε αντιμέτωπες με ένα τελεσίγραφο, το οποίο μας ανακοίνωνε την υποχρεωτική εκκένωση των χώρων εντός 7 ημερών, με ομόφωνη απόφαση του οργάνου της εφορείας (διοίκηση ΦΕΠΑ, μέλη ΔΕΠ ΕΚΠΑ, εκπρόσωποι ΣΟΦΕΠΑ/ΠΚΣ). Παρά την έντονη παρουσία μπάτσων πέριξ των εστιών την ημέρα λήξης του τελεσίγραφου οι κατειλημμένοι χώροι της ΦΕΠΑ παραμένουν ζωντανοί τόποι συνάντησης που ικανοποιούν τις πολύπλευρες ανάγκες μας: στεγαστικές και κοινωνικοπολιτικές. Αξίζει να κάνουμε μια ειδική αναφορά στη στάση των θεσμικών εκπροσώπων των οικότροφων της εστίας που προέρχονται πλέον από τη ΠΚΣ, τη φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ, που συνεπής στις πρακτικές του, υπονομεύει ό,τι δεν μπορεί να καπελώσει και προωθεί διαχωρισμούς. Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση η ΠΚΣ, όχι απλά πρόσφερε την απαραίτητη συναίνεση εντός της Εφορείας, νομιμοποιώντας έτσι τα τελεσίγραφα εκκένωσης των πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων, αλλά και συνέχισε να διατυπώνει το κατάπτυστο αίτημα «να αξιοποιηθούν όλοι οι χώροι για τους φοιτητές». Σταθερά εχθρική απέναντι σε αντιθεσμικές και αυτό-οργανωμένες κοινότητες αγώνα, σε μια επίδειξη νομιμοφροσύνης και συντηρητισμού, προσπαθεί να τις διασπάσει στρέφοντας τις φοιτήτριες ενάντια στους καταληψίες. Οι καταλήψεις έτσι παρουσιάζονται ως κάτι διαχωρισμένο από τις εστίες και τα προβλήματά τους και δυνητικά επικίνδυνο και όχι ως ένα ακόμα μέσο αγώνα. Κι αν για να θολώσουν τα νερά εμφανίζονται ως ενάντιοι στην τρομοκρατία και την καταστολή, η πραγματικότητα είναι πως αποτελούν το απαραίτητο συμπλήρωμα της.

Τι γυρεύουν οι μπάτσοι στα πανεπιστήμια; Το τελευταίο διάστημα, βλέπουμε με τον πιο έντονο τρόπο να υλοποιείται ο διαχρονικός στόχος κάθε κυβέρνησης όσο αναφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση: η επέκταση του επιχειρηματικού χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Επιχειρήσεις και εταιρείες, χρηματοδοτούν όλο και συχνότερα ερευνητικά προγράμματα ενώ οι ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) έχουν εδραιωθεί, πραγματοποιώντας διαγωνισμούς για το ποιός θα πλουτίσει περισσότερο πάνω στις ανάγκες μας. Οι λογικές αυτές πρόκειται να ενταθούν και να αποτυπωθούν με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου Πιερρακάκη για την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, τα οποία θα ανταγωνίζονται τα δημόσια. Χρυσοχοΐδης και Κεραμέως, κάνοντας ένα βήμα παραπάνω, θεσπίζουν το 2021 αποτυχημένα την πανεπιστημιακή αστυνομία και φέρνουν μια σειρά από εκδικητικά μέτρα προς οποίο φοιτητό αντιδρά:
όρια σπουδών, βάσεις εισαγωγής, πειθαρχικά, διαγραφές, διώξεις, κάμερες κ.α., τα οποία συνάντησαν και συναντούν μαζικές κινητοποιήσεις, ικανές να τα σταματήσουν. Κοινή στόχευση όλων των παραπάνω είναι η εντατικοποίηση και η πειθάρχηση των ζωών μας, η μετατροπή του δημοσίου πανεπιστημίου σε χώρο αποστειρωμένο χωρίς καμία κοινωνική και πολιτική ζύμωση, αφήνοντας ελεύθερο το έδαφος για μετατροπή του πανεπιστημίου σε κερδοφόρα επιχείρηση. Οι μπάτσοι στις σχολές μας, δεν προσφέρουν προστασία σε κανέναν πέραν του κράτους, του κεφαλαίου και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Ταυτόχρονα, σε μια προσπάθεια καταστολής κάθε υποκειμένου που αγωνίζεται εντός κι εκτός των πανεπιστημιακών χώρων, στοχοποιούν και τελικά επιτίθενται στους πολιτικούς κατειλημμένους (και μη) χώρους μας, μιας και σε αυτούς εδαφικοποιούνται οι ανάγκες, οι ιδέες και οι πρακτικές μας, οι οποίες αποτελούν ανάχωμα στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν διαχρονικά χώρους συνάντησης και αντίστασης στους οποίους στεγάζονται δεκάδες εκδηλώσεις, συνελεύσεις, συναυλίες, κουζίνες κ.α. αλλά και εμείς τα ίδια -κόντρα στα ακριβά ενοίκια- προτάσσοντας την κουλτούρα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, κόντρα στην εκμετάλλευση, την απομόνωση και τον κανιβαλισμό. Χώροι στους οποίους το κράτος εξαντλεί τις δυνάμεις του προσπαθώντας να τους καταστείλει (πρόσφατες εκκενώσεις Rosa Nera, Utopia AD, κατάληψη στέγης στην οδό Λέσβου, στέκι πολυτεχνείου κ.α.). Οι πανεπιστημιακοί χώροι δεν είναι αποκομμένοι από τους κοινωνικοπολιτικούς και ταξικούς αγώνες, αλλά μέρος αυτών.

Οι καπιταλιστικές λογικές θέλουν το φοιτητικό υποκείμενο αποπολιτικοποιημένο, πειθαρχημένο, εντατικοποιημένο και στραμμένο στον καριερισμό και την ανθρωποφαγία, για να μην αποτελεί τροχοπέδη στα σχέδια του κράτους. Θέλουμε τα πανεπιστήμια ζωντανούς χώρους συνεύρεσης, πολιτικής ζύμωσης και ριζοσπαστικοποίησης -μέσω της αυτοοργάνωσης- προσβάσιμους σε όλη την κοινωνία. Οι φοιτητικές εστίες ως πανεπιστημιακοί χώροι δεν είναι αποκομμένες από την ατζέντα καταστολής του κρατικού μηχανισμού και έχουν μακριά ιστορία αγώνων. Αποτελούν διαχρονικά χώρο που συναντιόμαστε, συσπειρωνόμαστε και αναπτύσσουμε δράση για ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα και όχι μόνο στενά φοιτητικά. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που προσπαθεί η τρέχουσα εκπροσώπηση του ΣΟΦΕΠΑ να σβήσει από τον χάρτη. Έχουν συνδεθεί με την γειτονιά κι έχουν αναπτύξει δυναμική και νικηφόρα δράση (Κατάληψη ΙΝΕΔΙΒΙΜ 2017, μπλοκάρισμα καρτών ελέγχου σίτισης 2019, αντιστάσεις ενάντια στην εκκένωσή τους στο πρώτο λοκντάουν, κατάληψη και αυτοδιαχείριση του εστιατορίου της Α ΦΕΠΑ 2021).

Η γειτονιά του Ζωγράφου δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από όσα συμβαίνουν. Στην πραγματικότητα, εδώ και εβδομάδες η γειτονιά είναι πλέον υπό την κατοχή των δυνάμεων της ΕΛΑΣ μιας και σε καθημερινή βάση κόβουν βόλτες στις πλατείες και στις γειτονιές μας κάθε λογής μπάτσοι (ΔΕΛΤΑ/ΟΠΚΕ/Δίας/Drones), επιτηρώντας μας και πραγματοποιώντας εξακριβώσεις (ελέγχους σε γονείς στις παιδικές χαρές, αλισόδεμα παιδιών με βάση ρατσιστικά κίνητρα κ.α.). Σε μια προσπάθεια εργαλειοποίησης του αισθήματος φόβου των κατοίκων της γειτονιάς και διασφάλισης ενός αισθήματος ασφαλείας, το κράτος αναζητά να εδραιώσει και να δικαιολογήσει την παρουσία τους στους δημόσιους χώρους, επιδιώκοντας την κοινωνική νομιμοποίηση τους. Η γειτονιά του Ζωγράφου είναι μια ιδιαίτερη γεωγραφικά γειτονιά, μιας και βρίσκεται ανάμεσα στα δυο campus τα οποία αποτελούν τους μοναδικούς χώρους πράσινου για τους κατοίκους. Η συνεχής παρουσία της αστυνομίας σε αυτά, όχι μόνο τα στερεί κατά έναν τρόπο από τους κατοίκους της γειτονιάς και τα περιφράσσει αλλά συνεπάγεται και τον έλεγχο κάθε κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας που συμβαίνει σε αυτήν. Σε συνέχεια αυτών, το κράτος προχωρώντας στην ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα έρχεται να επιτεθεί ακόμη περισσότερο στον αγωνιζόμενο κόσμο και την τάξη μας. Όλη αυτή η κατάσταση πρόκειται να ενταθεί σύμφωνα με την πρόσφατη ανακοίνωση του υπουργού προστασίας του πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδη ο οποίος μας λέει πως "θα υπάρχει αστυνομική παρουσία σε κάθε πλατεία προληπτικά, με άοπλες γυναίκες και άντρες αστυνόμους με πολιτικά και θα καταγράφονται ανήλικα παιδιά που «παραβατούν»". Στην πραγματικότητα, καμία εγκληματικότητα δεν θέλει να πατάξει η ΕΛΑΣ, αλλά τα κομμάτια της κοινωνίας τα οποία αντιστέκονται σε όλες εκείνες τις πολιτικές που μας ρουφάνε την ζωή, στους πλειστηριασμούς, στις συνεχείς εξώσεις, τα αυξανόμενα ενοίκια, την ακρίβεια, το εξευγενισμό. Όταν οι επιθέσεις ενάντια στους εργαζόμενους και τις άνεργες εντείνονται, όταν τα μεροκάματα όλο και μικραίνουν, όταν τα πάρκα ξηλώνονται ή περιφράσσονται, όταν η παρουσία μας στον δημόσιο χώρο περνά από συνεχή έλεγχο, καταστολή και επιτήρηση, όταν το κόστος ζωής εκτινάσσεται, όταν η ζωή μας εκτός των ασφυκτικών ορίων της κατανάλωσης ολοένα και συρρικνώνεται, η μπατσοκρατία βασιλεύει για να εξασφαλίσει την πειθάρχηση και την υπακοή των εκμεταλλευόμενων. Με άλλα λόγια, οι μπάτσοι έρχονται να μας επιτηρούν και να μας ελέγχουν για να περιφρουρήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος υποτίμησης των ζωών μας. Ε λοιπόν, όταν εμείς μιλάμε για ελεύθερους και προσβάσιμους δημόσιους χώρους στις γειτονιές, οι μπάτσοι δεν αποτελούν κομμάτι αυτών.
Η πειθάρχηση και η καταστολή φαίνονται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας, είτε αυτό ονομάζεται πανεπιστημιακοί χώροι, είτε εργασιακοί, είτε τομέας υγείας (υποχρηματοδότηση , ιδιωτικοποίηση). Καμιά εκκένωση και κανένα τελεσίγραφο δε μας σταματά. Δημιουργούμε εστίες αγώνα κόντρα στην μοναξιά που επιβάλλει η καθημερινότητα.

Απέναντι στο κόσμο της εξουσίας, στο κράτος, το κεφάλαιο & την πατριαρχία. Είμαστε εστίες ζωντανής αντίστασης απέναντι στη μονοδιάστατη και μίζερη ζωή που μας επιβάλλεται.

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ & ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Συνελεύσεις γειτονιάς, σχήματα σχολών, εστιακά, καταληψίες για την υπεράσπιση της ΦΕΠΑ ενάντια στη μπατσοκρατία