Τετάρτη 17 Απριλίου 2024 στις 10.30 πμ
Απεργιακή συγκέντρωση
Με οργάνωση και αγώνα να αλλάξουμε τους όρους εργασίας και της ζωής μας
Σε μια συγκυρία που η ακρίβεια καλπάζει σε ρυθμούς απλησίαστους για πολλούς/ες από εμάς και ο πληθωρισμός να έχει εξαντλήσει τα εισοδήματα πολλών από εμάς, οφειλούμε συλλογικά να προτάξουμε την ταξική μας αντεπίθεση. Οφείλουμε να υφανουμε το νήμα των ταξικών αγώνων που σε συνδυασμό με την αμέριστη αλληλεγγύη όλης της ευρείας κοινωνικής βάσης θα μπορέσει να χαράξει τις ικανές εκείνες συνθήκες που θα μας κάνουν να πάρουμε τη ζωή και το μέλλον μας στα χέρια μας και όχι μόνο να διεκδικήσουμε, αλλα και να ζήσουμε όλα όσα μας αξίζουν.
Ύστερα από την ψήφιση παρά πολλών αντεργατικών νομοσχεδίων που κατακερματιζούν την εργασία μας, ελαστικοποιούν τα ωράρια εργασίας μας, λέγοντας μας πως είναι εντάξει, πρέπον, αναγκαίο και αξιοπρεπές να δουλεύουμε 13 ώρες , απονοηματοδοτούν και ποινικοποιούν τους συλλογικούς αγώνες και κηρύσσουν παράνομες τις απεργίες μας βλέπουμε πως οραματίζονται κρατος και κεφάλαιο την εργασία και την ζωή μας ευρύτερα. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας μετατρέψουν σε υποκείμενα που πίστα στον ρόλο τους θα παράγουν όλες τις υλικές, αλλά και πνευματικές, προϋποθεσεις προκειμένου να μπορέσει τόσο ο κρατικός μηχανισμός όσο και το κεφάλαιο να μπορέσει να διατηρηθεί. Διαπιστώνοντας την κρίση που περνάει το κεφάλαιο αυτήν την στιγμή βλέπουμε πως ο/η εργαζόμενος/η, αλλά και ευρύτερα ο λαός είναι αυτός που την πληρώνει μετακυλύοντας στις πλάτες μας όλο το κόστος.
Παρόλα αυτά, και ενώ μας θέλουν υποταγμένους και πιστούς ακολουθους στους μεγαλόπνοους στόχους τους, βλέπουμε πως κάποιοι/ες αποφασίζουν να γίνουν η άμμος στα γρανάζια τους. Το τελευταίο διάστημα βρίσκονται σε αγωνιστική, μαχητική τροχιά διάφοροι κλάδοι. Από τον αγώνα των εργαζόμενων στις τηλεπικοινωνίες μέχρι τον εντυπωσιακό αγώνα των εκπαιδευτικών και την μαχητικότητα των εργαζομενων στην ΛΑΡΚΟ βλέπουμε πως τίποτα δεν τελείωσε και πως η στιγμή που όλα τα κομμάτια των εργαζομενων και της κοινωνίας συναντιόνται είναι η στιγμή των απεργιακών κινητοποιήσεων. Το πρόταγμα για καλύτερες συνθήκες εργασίας, συλλογικές συμβάσεις, αύξηση των μισθών στα μέτρα των αναγκών μας είναι διεκδικήσεις που μας αφορούν όλους/ες.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως η ύπαρξη ταξικών αγώνων και η παρέμβαση μας μέσα σε αυτούς, ειδικά σε μια συνθήκη κινηματικής αμπωτης όπως αυτήν που βιώνουμε, είναι σημαντική. Είναι χρέος μας να αναδείξουμε την ρίζα του προβλήματος μέσα στους αιτηματικούς/μερικούς αγώνες, δηλαδή το κράτος και το κεφάλαιο, και να εμπλουτίσουμε αυτούς τους αγώνες με ριζοσπαστικές πρακτικές. Η διαδικασία του αγώνα και του συνδικαλισμού πέρα από σημαντική βελτίωση της ζωής και της εργασίας χτίζει και διαμορφώνει συνείδηση. Προκρίνουμε την οργάνωση και παρέμβαση εντός των σωματείων και όπου αυτό δεν είναι εφικτό την δημιουργία νέων συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Ντουγρού